ایتالیا، عمومی

پیمونت Piemonte
ناحیه خودمختار ایتالیا
نشان
موقعیت
مختصات: ۴۶°۲۷′۲۹″ شمالی ۱۱°۱۶′۵۲″ شرقی
کشور	ایتالیا
مرکز	تورین
حکومت
• رئیس جمهور	روبرتو کوتا (LN)
مساحت
• کل	۲۵٬۴۰۲ کیلومتر مربع (۹٬۸۰۰ مایل مربع)
جمعیت (۲۰۰۸-۰۹-۳۰)
• جمعیت	۴٬۴۵۶٬۵۳۲
• تراکم	۱۸۰/کیلومتر مربع (۴۵۰/مایل مربع)
منطقهٔ زمانی	CET (یوتی‌سی ۱+)
• تابستان (DST)	CEST (یوتی‌سی ۲+)
وبگاه	www.regione.piemonte.it

پیمونت یا پیمونته یا پیامونته ((به ایتالیایی: Piemonte);پیمونتی و اوکتایی: Piemont; (به فرانسوی: Piémont)) یکی از ۲۰ ناحیه ایتالیا است.

غلات شامل برنج و ذرت ، همچنین انگور (برای شراب سازی)، میوه و شیر از مهمترین محصولات کشاورزی این ناحیه هستند.

بیش از 800هزار راس گاو در این ناحیه پرورش داده میشوند،که نیمی از احشام آنرا تشکیل می‌دهند.

پیدمونت با 170 هزار هکتار تاکستان بزرگترین تولیدکننده شراب ایتالیاست.

وجود کارخانجات عظیم اتومبیلسازی فیات ، این ناحیه را به یکی از کانون های صنعتی بزرگ ایتالیا و اروپا تبدیل نموده است.

شرکت کوماو (یکی از بزرگترین تولیدکنندگان رباتهای صنعتی و ماشین های ابزار)، اویکو (یکی از بزرگترین تولیدکنندگان کامیون و موتورهای دیزل ) و لاواتزا (برند برتر قهوه جهان )در این ناحیه قرار دارند.

بورسالینو و پرسول ، مهمترین برندهای مد آن هستند. فوتبال و اسکی از مهمترین ورزش های این ناحیه هستند که وجود تیم های یوونتوس و تورینو و برگزاری المپیک زمستانی ۲۰۰۶ خود گواه این موضوع است.

دانشگاه پلی‌تکنیک تورین یکی از مهمترین دانشگاه های ایتالیا میباشد.

روزنامه لااستامپا هر روزه در شهر تورین به چاپ میرسد.

از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری آن میتوان موزه مصرشناسی تورین، موزه ملی سینمای ایتالیا، موزه خودروی فیات، پیستهای اسکی و کاخ هایی نظیر پالاتزو ماداما و پالاتزو رئال را نام برد.

جغرافیا

این ناحیه مساحت ۲۵٬۳۹۹ km^۲و جمعیتی حدود ۴٫۴ میلیون نفر دارد. مرکزیت آن تورین و زبان اغلب مردم آن گویش پیمونتی است.

جمهوری ایتالیا Repubblica Italiana ایتالیا
پرچم نشان ملی
شعار ملی: ندارد
سرود ملی: سرود ملی ایتالیا
ایتالیا (سبز پررنگ) اتحادیه اروپا (سبز کم رنگ) اروپا (خاکستری تیره)
پایتخت (و بزرگترین شهر)		رم ۴۱°۵۴′ شمالی ۱۲°۲۹′ شرقی
زبان رسمی		زبان ایتالیایی
نوع حکومت		جمهوری
مساحت
–	مساحت	۳۰۱٬۳۴۰کیلومتر مربع (۷۱ام)
جمعیت
–	سرشماری	۶۰٬۴۷۲٬۰۰۰ (۲۳ام)
–	تراکم جمعیت	۲۰۱٫۳‎/km۲‏ (۶۳ام)
تولید ناخالص داخلی	(تخمین ۲۰۱۹)
–	مجموع	۲٫۰۲۶ تریلیون دلار (۸ام)
–	سرانه	۳۳٬۳۵۳ دلار (۲۵ام)
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۷)		۰٫۸۸۰ (بالا) (۲۸ام)
واحد پول		یورو (€) (EUR)
منطقه زمانی		CET (ساعت جهانی+۱)
–	تابستانی (DST)	CEST (ساعت جهانی)
دامنه اینترنتی		it.
پیش‌شماره تلفنی		+۳۹

ایتالیا (به ایتالیایی: Italia) با نام رسمی جمهوری ایتالیا (به ایتالیایی: Repubblica Italiana) کشوری است که در اروپای جنوبی قرار گرفته و پایتخت آن شهر تاریخی رم است. این کشور یکی از قدرت‌های اصلی اقتصادیِ جهان و هشتمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی است. کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیرهٔ سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده‌است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه‌یافته است و جزو گروه هشت به‌شمار می‌آید. گروه هشت یا جی هشت قدرتهای صنعتی گفته می‌شوند. کشور ایتالیا به دلیل شکل ظاهری قلمرو آن به کشور چکمه معروف است.

واحد پول این کشور یورو و زبان رسمی آن ایتالیایی است. جمعیت ایتالیا حدود ۶۰٫۴ میلیون نفر است و ۹۳/۹ درصد مردم آن مسیحی هستند. ایتالیا پنجمین کشور پرجمعیت اروپا و بیست و سومین کشور پرجمعیت دنیا است. ایتالیا آب‌وهوای معتدل فصلی دارد و آب‌وهوای مناطق ساحلی آن با شرایط هوایی کوهستان‌های داخلی تفاوت زیادی دارد. دو کشور مستقل بسیار کوچک به نام‌های واتیکان و سان مارینو در درون خاک ایتالیا قرار دارند و یک تکه از خاک ایتالیا نیز بیرون از خاک اصلی این کشور و در سوئیس قرار دارد که کامپیونه دیتالیا نامیده می‌شود. رم، پایتخت ایتالیا، به عنوان پایتخت امپراتوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده‌های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود. پس از فروپاشی امپراتوری روم، منطقهٔ ایتالیا به مناطق و شهرهای خودگردان بسیاری تقسیم شده‌بود (ازجمله جمهوری ونیز و دولت کلیسا) ولی واحدهای مختلف سیاسی در منطقه ایتالیا در سال ۱۸۶۱ متحد شده و کشور کنونی ایتالیا را به‌وجود آوردند.

میانگین سنی مردم ایتالیا ۴۷/۳ سال است.

امید به زندگی در مردان ۸۱/۹ و در زنان ۸۶ سال می‌باشد.

۶۹٪/۵ مردم در مناطق شهری زندگی می‌کنند.

تاریخ:

دوران باستان و میانه

اتروسکها یونانی‌ها و سپس رومی‌ها در دوران باستان بر ایتالیا حکمرانی می‌کردند و در قرون وسطی کنترل ایتالیا در دست پاپ‌ها، فرانک‌ها، بیزانسی‌ها و سپس اعراب و نورمن‌ها در پاره‌ای از اوقات بوده‌است. از میان مشکلات پرشماری که اتحاد ایتالیا (۱۸۷۰–۱۸۴۸) در پی داشت، آنچه بیش از همه اضطراری می‌نمود، همانا یکدست ساختن سرزمینی بود که از لحاظ سیاسی و اقتصادی بسیار متفاوت بود.

ریشه نام ایتالیا”

فرضیه‌ها برای ریشه نام «ایتالیا» بیشمار است. یکی این است که نام ایتالیا از واژه Víteliú درزبان باستانی اتروسکان (یااتروسکی یااوسکان بمعنای گوساله) وام گرفته شده‌است که واژه همریشه آن در زبان لتونی تلش به معنای گوساله می‌باشد (مستندبه ویکی انگلیسی) اماواژه همریشه آن درفارسی واژه تلیسه بمعنای گاوماده جوان می‌باشد.

وحدت ایتالیا:

بکارگیری ساختارهای اداری دوره رژیم سلطنتی ساوویا در طول زمان باعث وخیم تر شدن اختلافات قبلی میان مناطق مختلف ایتالیا شد و به دنبال آن موج مهاجرت طبقهٔ روستایی به سوی آمریکای شمالی و جنوبی آغاز شد. میان سال‌های پایانی قرن نوزدهم و سال‌های آغازین قرن بیستم، چند میلیون ایتالیایی به خارج از کشور مهاجرت کردند.

از دیدگاه اقتصادی و اجتماعی، دورهٔ قبل از اتحاد تا زمان آغاز جنگ اول جهانی با پدیده رشد کلی کشور همراه بود که با تکیه به موقعیت بین‌المللی مثبت، این امکان را یافت تا سر و سامانی به وضعیت مالی و ساختارهای دولتی داده و بخش‌های اصلی برای کمک به پیشرفت و توسعهٔ صنعتی را گسترش دهد و در این راستا البته از کمک سخاوتمندانه سرمایه‌های خارجی نیز بهره برد. شرایط اجتماعی کشور، که همراه با اختلافات پیش گفته میان مناطق روستایی و شهری بود، سال‌های اولیه ”صنعتی‌سازی کشور” و نخستین گام‌ها به سوی یک ساختار نوین اجتماعی را با شکل‌گیری احزاب سیاسی رقم زد. ظهور این احزاب سیاسی و تنش‌های اجتماعی ناشی از آن تأثیر گسترده‌ای بر جریان‌های بعدی تاریخی ایتالیا بر جای گذاشت.

جنگ جهانی اول:

به دنبال بر خورداری شهروندان ایتالیایی از حق رأی در سال ۱۹۱۳، روند یکپارچه‌سازی سیاسی کشور تکمیل شد و این در حالی بود که چهرهٔ بین‌المللی ایتالیا که به‌دنبال اصلاحات آغاز شده از فردای روز اتحاد، هماهنگ‌تر و مدرن‌تر شده بود، وجهه بیشتری یافته و تقویت می‌شد. در آستانهٔ جنگ اول جهانی، ایتالیا چشم‌انداز ترسیم شده تا آن زمان را دگرگون ساخته و در کنار قدرت‌های متحد فرانسه، انگلیس و ایالات متحده وارد جنگ شد. به‌دنبال کنفرانس صلح پاریس در سال ۱۹۱۹ مناطق شمالی ترنتینو، التوادیجه و ونتریا جولیا را که برای کامل ساختن روند اتحاد ملی مورد نیاز بود، بدست آورد.

ایتالیا هر چند که از مبارزه پیروز خارج شده بود، اما از دیدگاه اقتصادی زیر بار فشارهای وارده، دچار چنان آشفتگی‌هایی شده بود که دولت‌های وقت آن زمان توان هدایت آن را به‌سوی دست آورده‌های مثبت نداشتند. در این برهه برخی از تشکیلات سیاسی که بعدها به‌مدت ده‌ها سال بر آینده کشور تأثیرات عمیقی گذاشت، پا به عرصه وجود گذاردند، از جمله حزب ملت (۱۹۱۹) که بعدها به حزب دموکرات مسیحی تغییر شکل داد، حزب سوسیالیست، حزب کمونیست که توسط گرامشی پایه‌گذاری شد (۱۹۲۱) و طبقات مبارز که توسط موسولینی شکل گرفت (۱۹۱۹) و بعداً در سال ۱۹۲۱ به حزب فاشیست ملی تغییر شکل داد و عامل به قدرت رسیدن موسولینی شد.

ایتالیا میان دو جنگ:

در سال ۱۹۲۵ (میلادی) با ممنوع شدن فعالیت تمامی دیگر احزاب، دوره رژیم فاشیست آغاز می‌شود که با سیاست استبدادی و در پوشش ملی‌گرایی، باعث دگرگونی‌های ریشه‌ای در زندگی کشور گردید و آزادی‌های سیاسی را محدود نمود. این رژیم برای ممانعت از دشمنی کلیسای کاتولیک، به توافقی با واتیکان (۱۹۲۹) دست یافت. در آن سال‌ها اقدامات جدی برای تقویت و توسعه فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی صورت گرفت. در زمینه سیاست خارجی، موسولینی سعی کرد با اتکا به سیاست توسعه طلبانه و قدرت‌های متحد، پرستیژ خود را تثبیت نماید که نقطهٔ اوج آن اتحاد با آلمان و ورود به جنگ دوم جهانی (۱۹۴۵–۱۹۴۰) علیه متفقین و متعاقباً سقوط رژیم فاشیست به‌دنبال ناکامی‌های نظامی بود. بازسازی دموکراسی و اداره وضعیت سخت کشور پس از پایان جنگ و کوشش در از بین بردن هر آنچه از رژیم فاشیست به ارث مانده بود، باعث شد تا مجمع قانون اساسی شکل بگیرد. در دوم ژوئیه سال ۱۹۴۶، و به‌دنبال انجام همه‌پرسی «جمهوری ایتالیا» متولد شد و این تاریخ تبدیل به جشن ملی شد. قانون اساسی جدید از تاریخ اول ژانویه ۱۹۴۸ رسمیت یافته و به مرحله اجرا درآمد.

ایتالیا بعد از جنگ، تلاش زیادی برای نزدیکی به کشورهای غرب انجام داد و در این راستا به ”اتحاد آتلانتیک” ملحق شد که سازمانی نظامی دفاعی است که به ابتکار آمریکا شکل گرفت و اکثر کشورهای اروپایی غربی نیز به آن پیوستند. در سطح اروپا، ایتالیا در آن دوره از جمله کشورهایی بود با حداکثر توان در راستای یکپارچگی اروپا در طی مراحل مختلف آن، چه از نظر اقتصادی و چه سیاسی کوشش کرد. از اول ژانویه ۱۹۹۹ (میلادی)، ایتالیا از جمله ۱۱ کشوری است که واحد پولی یورو را به عنوان پول واحد برگزید.

جغرافیا:

ایتالیا در جنوب اروپا با مختصات جغرافیایی تقریبی ۵۰ ۲۲ شمالی، ۳۰ ۱۲ شرقی قرار دارد.

مساحت کل آن ۳۰۱٬۳۴۰ کیلومتر مربع (تقریباً یک پنجم ایران) است که از آن ۲۹۴٬۰۲۹ کیلومتر مربع خشکی و ۷۲۱۰ کیلومتر مربع آب است. ۷۶۰۰ کیلومتر ساحل دارد.

نکتهٔ جالب در مورد نقشهٔ کشور ایتالیا این است که نقشهٔ این کشور شبیه چکمه است.

جزایر ساردنی و سیسیل در دریای مدیترانه نیز جزو ایتالیا است.

مرزهای این کشور ۲۹۳۲۱ کیلومتر است. با کشورهای زیر مرز مشترک دارد:

• اتریش: ۴۳۰ کیلومتر
• فرانسه: ۴۸۸ کیلومتر
• واتیکان: ۳٫۲ کیلومتر (واتیکان در داخل شهر رم پایتخت ایتالیا قرار دارد)
• سان مارینو: ۳۹ کیلومتر (کشور سان مارینو در شمال ایتالیا و در دل ایالت امیلیا رومانیا قرار دارد)
• اسلوونی: ۲۳۲ کیلومتر
• سوئیس: ۷۴۰ کیلومتر

آب و هوای ایتالیا مدیترانه‌ای است. در شمال به دلیل وجود رشته‌کوه آلپ سرد، در جنوب خشک و در کل کشوری تقریباً گرم است.

بلندترین نقطه آن کوه مونته بیانکو با ارتفاع ۴۸۰۸ متر از سطح دریا و کمترین ارتفاع آن هم‌سطح با دریای مدیترانه‌است.

تقسیمات کشوری:

کشور ایتالیا از نظر جغرافیایی به ۲۰ ناحیه تقسیم می‌شود که ۵ تا از آن‌ها دارای نوعی خودمختاری در وضع قوانین محلی می‌باشند و کشور ایتالیا رسیدگی، موارد محلی این مناطق را توسط انتخاب شدگان محلی انجام می‌دهد.

از سوی دیگر ایتالیا به ۱۱۰ استان و ۸٬۱۰۰ شهرداری تقسیم می‌شود. علاوه بر این در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱۵ شهر ایتالیا به عنوان ابرشهر یا متروپولیس در نظر گرفته شدند که البته این تقسیمات جدید هنوز به مرحله رسمی و اجرایی نرسیده‌است.

ناحیه‌ها	مرکز	مساحت (کیلومتر مربع)	مساحت (مایل مربع)	جمعیت
آبروتزو	لاکوئیلا	۱۰٬۷۶۳	۴٬۱۵۶	۱٬۳۴۲٬۱۷۷
واله دائوستا*	ائوستا	۳٬۲۶۳	۱٬۲۶۰	۱۲۸٬۱۲۹
آپولیا	باری	۱۹٬۳۵۸	۷٬۴۷۴	۴٬۰۹۰٬۵۷۷
باسیلیکاتا	پوتنزا	۹٬۹۹۵	۳٬۸۵۹	۵۸۷٬۶۸۰
کالابریا	کاتانزارو	۱۵٬۰۸۰	۵٬۸۲۲	۲٬۰۱۱٬۵۳۷
کامپانیا	ناپل	۱۳٬۵۹۰	۵٬۲۴۷	۵٬۸۳۳٬۱۳۱
امیلیا-رومانیا	بولونیا	۲۲٬۴۴۶	۸٬۶۶۶	۴٬۴۲۹٬۷۶۶
فریولی ونتزیا جولیا*	تریسته	۷٬۸۵۸	۳٬۰۳۴	۱٬۲۳۵٬۷۶۱
لاتزیو	رم	۱۷٬۲۳۶	۶٬۶۵۵	۵٬۷۲۴٬۳۶۵
لیگوریا	جنوا	۵٬۴۲۲	۲٬۰۹۳	۱٬۶۱۶٬۹۹۳
لمباردی	میلان	۲۳٬۸۴۴	۹٬۲۰۶	۹٬۹۰۹٬۳۴۸
مارکه	آنکونا	۹٬۳۶۶	۳٬۶۱۶	۱٬۵۶۴٬۸۸۶
مولیز	کامپوباسو	۴٬۴۳۸	۱٬۷۱۳	۳۱۹٬۸۳۴
پیمونت	تورین	۲۵٬۴۰۲	۹٬۸۰۸	۴٬۴۵۶٬۵۳۲
ساردنی*	کالیاری	۲۴٬۰۹۰	۹٬۳۰۱	۱٬۶۷۵٬۲۸۶
سیسیل*	پالرمو	۲۵٬۷۱۱	۹٬۹۲۷	۵٬۰۵۰٬۴۸۶
توسکانی	فلورانس	۲۲٬۹۹۳	۸٬۸۷۸	۳٬۷۴۹٬۰۷۴
ترنتینو آلتو آدیجه*	ترنتو	۱۳٬۶۰۷	۵٬۲۵۴	۱٬۰۳۶٬۶۳۹
اومبریا	پروجا	۸٬۴۵۶	۳٬۲۶۵	۹۰۶٬۶۷۵
ونتو	ونیز	۱۸٬۳۹۹	۷٬۱۰۴	۴٬۹۳۶٬۱۹۷

گروه‌های قومی و نژادی:

ایتالیایی‌ها. گروه‌های نژادی آلمانی، فرانسوی و ایتالیایی اسلاوتبار در شمال و آلبانیایی‌تبار و ایتالیایی یونانی‌تبار نیز در جنوب هستند. در سال ۲۰۰۵ نزدیک به ۵٪ از جمعیت ایتالیا خارجی‌ها بوده‌اند. ۱۰٪ کودکانی که در سال ۲۰۰۷ در ایتالیا به دنیا آمده‌اند دست‌کم یکی از والدینشان خارجی بوده‌اند. در سال ۲۰۰۷ بیشترین مهاجرت‌ها به ایتالیا به ترتیب از اروپای شرقی(۵۲٫۰۲٪) شمال آفریقا (۱۶٫۱۷٪) آسیا (۱۶٫۰۸٪) و آمریکا لاتین (۸٫۵٪) بوده‌است.

زبان‌ها:

عمده ایتالیایی‌ها رومی‌تبار هستند و زبان‌های رایج در ایتالیا هم تقریباً همگی شاخه‌هایی از زبان رومی به‌شمار می‌روند. با وجود اینکه زبان رسمی ایتالیا زبان ایتالیایی است اما زبان‌های پرگویشور دیگری در این کشور وجود دارند که حالتی نیمه رسمی و گاه محلی دارند. بسیاری از این زبان‌ها در معرض نابودی قرار گرفته‌اند که شروع مرگ تدریجی این زبان‌ها به دوره حکومت فاشیسم بر ایتالیا بازمی‌گردد. ایتالیایی زبان رسمی این کشور است که از سال ۱۸۶۱ تاکنون این مقام را دارد.

• آلمانی: آلمانی زبان رسمی ایالت خودمختار تیرول جنوبی در شمال ایتالیا است. همچنین در بخش‌هایی از ایالت بولتزانو به دلیل هم‌مرز بودن با اتریش مردم به این زبان تکلم می‌کنند.
• فرانسوی: در شمال غربی و در ایالت وال له داوستا به دلیل هم‌مرز بودن با فرانسه مردم با این زبان آشنایی دارند.
• لیگوری: در مناطق شمالی ایتالیا به ویژه شهر جنوا رایج است و بیش از یک میلیون گویشور در ایتالیا دارد. گویش جنوایی و بریگاسکی از مهم‌ترین گویش‌های این زبان در ایتالیا هستند.
• اسلوونیایی: در شهرهای تریسته و گوریتزیا مردم به دلیل همسایگی با اسلوونی با این زبان آشنایی دارند.
• لومباردی: در مناطق شمالی ایتالیا به ویژه نقاط هم‌مرز با سوئیس رایج است و بیش از سه میلیون گویشور در ایتالیا دارد.
• پیدمونتی: زبان رایج منطقه پیدمونت ایتالیاست که بیش از دومیلیون نفر از مردم ایتالیا بدان تکلم می‌کنند.
• ونیزی: زبان قدیمی منطقه ونیز که از زبان‌های رومی به‌شمار می‌رود و در ایتالیا قریب دو میلیون نفر از اهالی منطقه ونیز و مناطق مجاور بدان تکلم می‌کنند. این زبان در اسلوونی نیز رایج است.
• ناپلی: زبان رایج منطقه جنوب ایتالیا به ویژه نواحی پالرمو و ناپولی است که بیش از شش میلیون نفر از سکنه ایتالیا بدان سخن می‌گویند. گویش ایتالیایی جنوبی در واقع گویشی از همین زبان است و نه ایتالیایی.
• توسکانی: زبان رایج در منطقه توسکانی است که گاهی گویشی از زبان ایتالیایی نیز شمرده می‌شود. حدود سه میلیون تن به این زبان تکلم می‌کنند.
• ساساری: این زبان اگرچه تنها ۱۲۵ هزارتن گویشور دارد اما در منطقه خودمختار ساردینیا زبان رسمی به‌شمار می‌رود.
• ساردوکمپیدانی از زبان‌های بومی جنوب ایتالیاست که هنوز نزدیک به یک میلیون گویشور دارد اما بیشتر گویشورانش در مناطق کوهستانی شمال ایتالیا به‌سر می‌برند که این به دلیل سیاست‌های فاشیستی ایتالیا در زمان جنگ جهانی دوم بوده‌است.
• زبان ایتالیایی-یهودی از زبان‌های رومی است که در ایتالیا امروزه بیش از دویست تن گویشور ندارد.

مذاهب:

حاکمیت و آیین مسیحیت است و اکثریت با مسیحیت کاتولیک است، ولی پروتستانها، یهودیها و مسلمانان (که اکثراً مهاجر هستند) نیز در این کشور زندگی می‌کنند. ۹۳/۹٪ جمعیت ایتالیا مسیحی و بیشتر کاتولیک هستند که کمی بیشتر از یک سوم آن‌ها (۳۷/۵٪) عضو فعال هستند. امروزه ۷۱۵۰۰۰ نفر مسلمان در ایتالیا زندگی می‌کنند که (۱٪) جمعیت ایتالیا را تشکیل می‌دهند که از بین آن‌ها فقط ۳۰۰۰۰ نفر ملیت ایتالیایی دارند.

شهرهای پر جمعیت ایتالیا ۲۰۱۴:

شهر	جمعیت
رم	۲٬۸۷۲٬۰۰۰
میلان	۱٬۳۳۷٬۰۰۰
ناپل	۹۷۸٬۰۰۰
تورین	۸۹۷٬۰۰۰
پالرمو	۶۷۸٬۰۰۰
جنووا	۵۹۲٬۰۰۰
بولونیا	۳۸۶٬۰۰۰
فلورانس	۳۸۱٬۰۰۰
باری	۳۲۷٬۰۰۰
کاتانیا	۳۱۵٬۰۰۰
ونیز	۲۶۴٬۰۰۰

اقتصاد:

ایتالیا دارای اقتصادی پیشرفته در نظام سرمایه‌داری و از اعضای مهم آن نظام است. از جمله مهم‌ترین صنایع کشور می‌توان به صنایع فلزکاری، ماشین‌آلات، شیمیایی، وسائل نقلیه، مواد غذایی و مشروبات، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی‌سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ‌افزار و انرژی پاک اشاره نمود. گندم، چغندر قند، ذرت، برنج، گوجه‌فرنگی، سبزی، میوه (نظیر هلو، گلابی و کیوی)، انگور، ماهی، گاو و خوک نیز مهم‌ترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل می‌دهند. تا سال ۲۰۱۰ تعداد ۱٫۶ میلیون مزرعهٔ کشاورزی در ایتالیا وجود داشته که این رقم ۳۲٫۴٪ کمتر از آمار سال ۲۰۰۰ است.

سرانه زمین مزروعی برای هر نفر بالغ بر ۳۲٫۰ هکتار است. تولید سالیانه گوشت گاو ۴۰۰٫۱ هزار تن، گوشت خوک ۵۰۰٫۱ هزار تن، گوشت گوسفند ۹۰۰٫۱۵۴ تن و ۸۰۶ هزار تن صید ماهی است. تولید سالیانه نیروی الکتریسیته نیز معادل ۱٫۲۴۱ میلیارد کیلووات ساعت است. جنوب ایتالیا بیشتر کشاورزی و به نسبت فقیرتر و شمال آن صنعتی و ثروتمندتر است. در دوره‌های اخیر با سرمایه‌گذاری و سیستم حمل و نقل مدرن و سریع در جنوب این کشور و با داشتن زیر ساخت‌های مناسب، تنوع غذا، اب و هوای عالی و طبیعت و تاریخ منحصر به فرد ایتالیا، امروزه محل مناسب تعطیلات شخصیت‌های شناخته شده و ستارگان سینما و موسیقی جهان شده‌است

فستیوال بسیاری از هنرها، مد، طراحی، مطالعات زمین، تاریخ و محل مشاهیر و بزرگان جهان بوده.

غذاها:

نام فارسی	نام انگلیسی	تصویر	نام فارسی	نام انگلیسی	تصویر
آرانچینو	Arancino		آفوگاتو	Affogato
آنلی	Anelli		آنیولوتی	Agnolotti
بروسکتا	Bruschetta		بوکاتینی	Bucatini
بیگولی	Bigoli		پاستا	Pasta
پنه	Penne		پیتزا	Pizza
پولنتا	Polenta		تالیاتله	Tagliatelle
ترنته	Trenette		تورتلینی	Tortellini
راگو	Ragù		راویولی	Ravioli
ریزوتو	Risotto		دهان‌پَر	Saltimbocca
سیرابی شیردان	Tripe		فاگوتینی	Fagottini
فتوچینی	Fettuccine		فریتاتا	Frittata
کاپرزه	Caprese salad		کاپلینی	Capellini
کارپاچیو	Carpaccio		کامپانل	Campanelle
کلزون	Calzone		لازانیا	Lasagne
مافالده	Mafalde		ویل میلانیز	Veal Milanese
نوکی	Gnocchi		اسوبوکو	Ossobuco

گردشگری:

ایتالیا در مرکز دریای مدیترانه واقع شده‌است، دریایی که تولد تمدن‌های بسیاری را بخود دیده‌است. ایتالیا دارای تاریخی غنی از تماس‌ها و تبادلاتی می‌باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاشته‌است.

فنیقیها، یونانیها، کارتاژها، اعراب و نورمنها از جمله مللی می‌باشند که در طول سده‌ها با تأثیر گذاشتن بر فرهنگ محلی ایتالیا، باعث گردیده‌اند تا ایتالیا به‌طور فوق‌العاده‌ای غنی از آثار معماری و هنری می‌باشد.

بر اساس محاسبه‌ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده‌است، کشوری کوچک که مساحتش فقط ۰/۲۵ ٪ از کل خشکی‌های جهان است.

رفتار مردم ایتالیا با گردشگران خارجی بخصوص افرادی که با رفتار مناسب و حس مسئولیت در محیط‌های توریستی حضور دارند بسیار محترمانه و دوستانه هستند.

نشانه‌های باقی‌مانده از گذشته، آثار هنری و تنوع فوق‌العاده طبیعت در شبه جزیره ایتالیا از جمله عوامل جذب توریست به این کشور می‌باشد که امروزه یکی از توریستی‌ترین کشورهای جهان به‌شمار می‌آید.

رم، فلورانس، ونیز و بسیاری شهرهای دیگر، از جمله مقصدهای هنری هستند که برنامه هر بازدیدکننده‌ای از شبه جزیره ایتالیا را تشکیل می‌دهند. در کنار این شهرهای بزرگ و معروف، میراثهای فرهنگی پنهانی هم در شهرهایی با تاریخ هزار ساله وجود دارند که البته در مسیر اصلی بازدیدها قرار ندارند و علی‌رغم اینکه کمتر شناخته شده‌اند، اما به همان اندازه شهرهای هنری ایتالیا دارای جذابیت می‌باشند.

شناخت ایتالیا با بازدید از شهرهای معروف و موزه‌ها و میدان‌های آن کافی نیست، بلکه برای نیل به این مهم، باید دنیای رنگارنگ به اصطلاح ایتالیای کوچک را که غنی از زیبایی‌های طبیعی و هنری بی‌حساب و صدها مرکز شهری کوچک و متوسط که برخی از آن‌ها پایتخت‌های باستانی با آثاری اصیل و بی‌نظیر می‌باشند، نیز درنوردید.

برای تکمیل این شناخت البته باید دسرها و غذاهای ایتالیا را هم تجربه کرد. غذا و تنوع رسوم و لهجه‌ها در هر گوشه از کشور به آسانی قابل تشخیص می‌باشد. غذاهای ایتالیایی آینده این تنوع است و آشپزی ایتالیا از جذاب و تنوع فوق‌العاده در جهان برخوردار می‌باشد و غذاها و آشپزهای ایتالیایی از مشهورترین‌ها هستند. بخاطر همین تنوع منطقه‌ای می‌باشد که ایتالیا تبدیل به یکی از اصلی‌ترین قطب‌های توریسم بین‌المللی شده‌است. از جمله دیگر عواملی که در پیشرفت صنعت توریسم در این کشور زیبا نقش داشته‌اند می‌توان به نزدیکی ایتالیا به کشورهای صنعتی مرکز و شمال غرب اروپا، وجود وسایل ارتباطی سریع و اقتصادی با دیگر قاره‌ها و سطح عالی امکانات پذیرش توریست که کمتر کشوری از آن برخوردار می‌باشد، اشاره نمود.

هر ساله به‌طور میانگین حدود شصت میلیون گردشگر خارجی از ایتالیا بازدید می‌کنند و از این نظر پنجمین کشور پربازدید شده در جهان است. این رقم طبیعتاً علاوه بر میلیون‌ها ایتالیایی می‌باشد که کشورشان را برای گذراندن تعطیلاتشان انتخاب می‌کنند و البته در این انتخاب، تکیه بر سی و پنج هزار واحد اقامتی موجود در کشور که دارای تقریباً دو میلیون تخت می‌باشند، دارند.

توریسم در عمل یکی از مهم‌ترین منابع اقتصادی ایتالیا به‌شمار می‌رود که حدود ۵/۵٪ از تولید داخلی کشور را به خود اختصاص داده‌است و این به معنای آنست که از نظر ارزش بالاتر از کل تولید بخش کشاورزی قرار دارد. به همین خاطر گردشگران خارجی در ایتالیا تمام ویژگی‌های مورد نظر خود از قبیل محل‌های تاریخی، کلاسیک، هنری، مدرن و تمام نیاز آرامش و رضایتمندی را تجربه خواهید کرد. البته باید توجه داشت که ایتالیایی‌ها از ایجاد هزینه برای کشورشان در مدت طولانی توسط خارجی‌ها و مصرفگرایی افراد دیگر سرزمینها در کشورشان که بخاطر منفعت و استفاده از داشته‌های ایتالیا نه به عنوان یک گردشگر و توریست حضور دارند رفتار متفاوت نسبت به گردشگران حقیقی دارند و مانند تمام ملت‌ها نسبت به کشور و خانهٔ خود در مقابل سودجویی جدی خواهند بود با کمی چاشنی بیشتر. اگر برای سفر و گذراندن تعطیلات و استراحت بعد از ماه‌ها کار سخت قصد تجربه کردن بهشت را داشته باشید می‌توانید در صورت در اختیار داشتن هزینهٔ کافی مدت تعطیلات خود را به ایتالیا سفر کنید به همین خاطر این سرزمین و مردمان ان برای جهانگردان و توریست‌ها یک خاطرهٔ بی نظیر در کل عمرتان می‌سازند.

سینمای ایتالیا صنعت سینمای ایتالیا از اعتبار خوبی در سراسر جهان برخوردار است. گواه آن جوایزی است که ساخته‌هایش در فستیوال‌های متعدد و بین‌المللی دریافت می‌کند. فستیوال‌های مهم هنری و سینمایی نیز در ایتالیا برگزار می‌شود.

سیاست در ایتالیا:

نخست‌وزیر توسط رئیس‌جمهور مأمور تشکیل دولت شده و باید از مجلسین رای اعتماد بگیرد. پارلمان ایتالیا از دو مجلس نمایندگان و سنا تشکیل شده که مجلس نمایندگان با رای مستقیم و مخفی مردم انتخاب می‌شود و مجلس سنا از نمایندگان منطقه ای که آنها نیز توسط مردم انتخاب می‌گردند. احزاب در ایتالیا نقش عمده ای در پارلمان ایفا می‌کنند. حزب چپ میانه دموکراتیک و احزاب راست افراطی و پوپولیست لیگا به رهبری ماتئو سالوینی و جنبش پنج ستاره به رهبری لوئیجی دیماریو و سایر احزاب مانند فورزاایتالیا در صحنه سیاسی این کشور حاضر هستند. در انتخابات که در سال ۲۰۱۸ برگزار شد جنبش پنج ستاره و حزب لیگا بیشترین آرا را به خود اختصاص داده و پس از گفتگوها برای تشکیل دولت سرانجام دولت ائتلافی به ریاست یک حقوق دان و استاد دانشگاه به نام جوزپه کونته تشکیل شده و ماتئو سالوینی به عنوان وزیر کشور و دیماریو به عنوان وزیر اقتصادی معرفی شدند. پس از ۱۴ ماه از پدید آمدن راست افراطی در ایتالیا که حکومتی ضد ساختار و ضد مهاجرت بود و با اتحادیه اروپا به مشکل برخورد چهارده ماه پس از تشکیل دولت ماتئو سالوینی که به خیال خود درنظرسنجی‌ها محبوبیتش افزایش داشته درخواست انتخابات زودهنگام کرده و در نتیجه پس از استعفای نخست‌وزیر در صحن سنا دولت سقوط کرد. رئیس‌جمهور به احزاب فرصت داد تا بتوانند بر سر تشکیل یک دولت جدید به نتیجه برسند که پس از گفتگوهای بسیار میان دوحزب پنج ستاره و دموکراتیک بالاخره هر دو بر سر دولت جدید توافق کرده و دوباره کونته نخست‌وزیر شد. ماتئو سالوینی که حالا باید در جایگاه اپوزسیون بنشیند در پیامی تنها وجه اشتراک این دو حزب را ضدیت با لیگا خواند . انتظار می‌رود کابینه جدید ایتالیا سیاستهای ملایم تری نسبت به دوره قبل اتخاذ کند.ایتالیا دارای نظام جمهوری پارلمانی است. رئیس‌جمهور برای مدت هفت سال توسط یک مجمع ملی متشکل از پارلمان به علاوه اعضای پارلمانهای محلی به ترتیبی که در قانون اساسی آمده انتخاب شده و عملاً نقشی تشریفاتی برعهده دارد. هم‌اکنون سر جیو ماتارلا رئیس‌جمهور بوده که سابقاً عضو دیوان قانون اساسی بوده‌است.

ارتش:

• نیروی زمینی: ۲۳۰٬۰۰۰ نفر

۱۹۲۰ دستگاه تانک

• نیروی هوایی: ۷۶٬۰۰۰ نفر

۴۴۹ فروند هواپیمای جنگی

• نیروی دریایی: ۴۸٬۰۰۰ نفر

۱ فروند ناو هواپیمابر، ۸ فروند زیردریایی، ۱ فروند ناو موشک‌انداز، ۳ فروند رزمناو، ۲۴ فروند ناوشکن