| شهر ریکیاویک (به ایسلندی: Reykjavíkurbor) (به انگلیسی: City of Reykjavik) |
|||
|---|---|---|---|
| ******************** | |||
چشم‌انداز ریکیاویک
|
|||
|
|||
 شهر ریکیاویک در نقشه کشور ایسلند |
|||
| ******************* | |||
| کشور |  ایسلند |
||
| حوزه انتخاباتی | ریکیاویک شمالی ریکیاویک جنوبی |
||
| بنیانگذاری | حدود ۸۷۰ | ||
| بنیان‌گذار | اینگولفور آرنارسون | ||
| حکومت | |||
| ************* | ************* | ||
| مساحت | |||
| • کل | ۲۷۴٫۵ کیلومتر مربع (۱۱۰ مایل مربع) | ||
| جمعیت (۲۰۱۵) | |||
| • جمعیت | ۱۳۰٬۳۴۵ | ||
| • تراکم | ۴۷۰/کیلومتر مربع (۱٬۲۰۰/مایل مربع) | ||
| منطقهٔ زمانی | GMT (یوتی‌سی ۰) | ||
| کد پستی | ۱۰۱–۱۵۵ | ||
| وبگاه | |||
ریِکیاویک پایتخت کشور ایسلند و بزرگ‌ترین شهر این کشور است. جمعیت ریکیاویک در حدود ۱۲۳ هزار نفر است (با احتساب حومه یعنی ناحیه پایتختی ریکیاویک جمعیت آن به ۲۱۷ هزار نفر بالغ می‌شود).
ریکیاویک در جنوب غربی ایسلند، در ساحل جنوبی خلیج فاکسا واقع شده‌است. این شهر مرکز فعالیت‌های فرهنگی، اقتصادی و دولتی ایسلند و یک مقصد گردشگری محبوب است.
باور بر این است که ریکیاویک نخستین محل سکونت دائمی است که در ایسلند برپا شد. این سکونتگاه در ۸۷۴ میلادی بنا شد اما تا سده نوزدهم هیچ توسعه شهری در محل آن انجام نشد. ریکیاویک به عنوان یک شهر تجاری در سال ۱۷۸۶ تأسیس شد و طی دهه‌های آینده به‌طور پیوسته رشد کرد و به مرکز ملی بازرگانی، جمعیتی و فعالیت‌های دولتی تبدیل شد. ریکیاویک یکی از پاک‌ترین، سبزترین و امن‌ترین شهرهای جهان است.
جغرافیا:
شهر ریکیاویک شمالی‌ترین پایتخت جهان است و در مدار’۰۸°۶۴ شمالی قرار گرفته که با مدار قطبی (در’۳۳°۶۶ شمالی) فاصله چندانی ندارد.
این شهر در زمستان تنها چهار ساعت در روز نور خورشید دارد و شب‌های تابستانی آن به روشنی روز هستند.
مردم محلی برای این شهر لقب Stærsta smáborg í heimi را بکار می‌برند که معنی آن می‌شود «بزرگ‌ترین شهر کوچک دنیا».
ریکیاویک ۴۰ درصد جمعیت ایسلند را در خود جا داده‌است. منطقه ریکیاویک بزرگ دربرگیرنده شش شهرداری دیگر به نام‌های زیر است:
- آلفتانس: Álftanes) ۱٬۸۷۶)
- گارذابایر: ۸٬۸۶۳ (Garðabær)
- هافنارفیورذور: ۲۱٬۱۹۰ (Hafnarfjörður)
- کوپافوگور: ۲۵٬۲۹۱ (Kópavogur)
- موسفلس‌بایر: ۶٬۵۷۳ (Mosfellsbær)
- سلتیارنارنس: ۴٬۵۶۶ (Seltjarnarnes)
تاریخ
نخستین سکونتگاه دائمی مردم نوردیک در ریکیاویک بدست شخصی به نام اینگولفور آرنارسون در حدود ۸۷۰ پایه‌ریزی شد.
این آگاهی در کتابی ایسلندی به نام لاندنامابوک (Landnámabók به معنی کتاب اقامت) پیدا شده‌است.
از آبگرم‌های منطقه ریکیاویک بخارهایی به هوا بلند می‌شود و همین موضوع باعث نامگذاری آن از سوی نخستین ساکنان شد زیرا واژه ریکیاویک به معنی «خلیج بخار» است.
مکان جالب:
- کلیسای هالگریم
- پرلان
- موزه آربایر
- دره لاگاردالور (دره چشمه داغ)
منبع : ویکی پدیا