سرود ملی دانمارک

سرزمینی است دوست‌داشتنی
با درختان تنومند راش
در کنار ساحل نمک‌فشان خاوری
و راه خود را در تپه‌ها و دره‌ها درمی‌نوردد
نامش دانمارک باستان است
سرزمینی که فریا در آن تالار دارد

اینجا بود که در روزگاران کهن
جنگاوران جوشن‌پوش
از درگیری‌ها می‌آسودند
و سپس به سوی دشمن می‌شتافتند
و امروز استخوان‌هایشان
در آن‌سوی گورپشته‌ها آرمیده‌است

این سرزمین هنوز هم دوست‌داشتنی است
زیرا آبی دریایش شادمان موج می‌زند
و سبزی برگ گیاهانش ژرف است
و زنان شریف، دوشیزگان زیبا،
و مردان و جوانان آراسته
جزایر دانمارکی را زادبوم خود ساخته‌اند

درود بر شاه و میهن!
درود بر تکاتک شهروندان دانمارکی
که در کار خود کوشایند
دانمارک کهن ما پابرجا خواهد بود
تا زمانی که تصویر نوک راش‌هایش
هم‌چنان بر موج آبی می‌افتد

Der er et yndigt land,
det står med brede bøge
nær salten østerstrand (bis.)
Det bugter sig i bakke, dal,
det hedder gamle Danmark
og det er Frejas sal (bis.)

Der sad i fordums tid
de harniskklædte kæmper,
udhvilede fra strid (bis.)
Så drog de frem til fjenders mén,
nu hvile deres bene
bag højens bautasten (bis.)

Det land endnu er skønt,
ti blå sig søen bælter,
og løvet står så grønt (bis.)
Og ædle kvinder, skønne mø’r
og mænd og raske svende
bebo de danskes øer (bis.)

Hil drot og fædreland!
Hil hver en danneborger,
som virker, hvad han kan! (bis.)
Vort gamle Danmark skal bestå,
så længe bøgen spejler
sin top i bølgen blå (bis.)