دانشگاه سوربن (به فرانسوی: Sorbonne Université) دانشگاهی در شهر پاریس، پایتخت فرانسه است که از به هم پیوستن دانشگاه‌های پاریس سوربن (پاریس ۴) و پی‌یر و ماری کوری (پاریس ۶) تشکیل شده‌است. این دو دانشگاه از وارثان دانشگاه تاریخی سوربن بودند که در سال ۱۹۷۰ منحل شد.
دولت فرانسه قانون تلفیق دو دانشگاه را در تاریخ ۲۱ آوریل ۲۰۱۷ تأیید کرد و دو دانشگاه از آغاز سال ۲۰۱۸ میلادی رسماً به هم پیوسته و دانشگاه سوربن را پدیدآوردند
این دانشگاه قدیمی‌ترین دانشگاه کشور فرانسه بود. سوربن همان دانشگاه پاریس است که به‌اختصار «سوربن» نامیده می‌شود. این دانشگاه نام خود را از دانشمند سدهٔ ۱۳ میلادی، روبر دو سوربن، مؤسس کالج سوربن گرفته‌است. همهٔ دانشکده‌های این دانشگاه قبلاً به صورت یک مجموعه در مرکز پاریس بوده، اما امروز این دانشگاه به چند دانشگاه مختلف تقسیم شده‌است. بخش مهمی از آموزش عالی فرانسه در زمینه‌های ادبیات، زبان‌شناسی، علوم اجتماعی و فلسفه و علوم مهندسی در دانشگاه‌های سوربن قدیم و سوربن جدید است.
ایرانیان سرشناس زیادی در این دانشگاه تحصیل کرده‌اند. بسیاری از دانشگاه‌های پاریس در حال حاضر «سوربن» نامیده می‌شوند و خود را شعبه‌ای از سوربن می‌نامند. از جمله:
- پاریس I (پانتئون سوربن)
- پاریس III (سوربن جدید)
- پاریس IV (پاریس سوربن)
- پاریس V (پاریس دکارت)
- پاریس VI (پیر و ماری کوری)
نام سوربن، برگرفته از نام « دانشکده سوربن » است که در سال ۱۲۵۷ توسط محقق الهایات روبر دو سوربن تاسیس گردید و یکی از تاثیرگذارترین دانشکده های قرون وسطی دانشگاه پاریس شناخته می شد. کتابخانه این دانشکده یکی از اولین مراکزی بود که آثار را بر اساس حروف الفبا مرتب می نمود. این دانشگاه صد سال بعد از دانشکده شکل گرفت، زمانی که دانشکده های کوچک متعددی در اواخر قرن ۱۲ میلادی شکل گرفته بودند.
در طول قرن ۱۶ میلادی، سوربن درگیر اختلافات عقیدتی میان کلیسای کاتولیک و پروتستانتیسم گردید. این دانشگاه که به عنوان یکی از پایگاه های مهم آموزه های سنتی کلیسای کاتولیک فعالیت می کرد، با سیاست پادشاه فرانسیس اول مبنی بر مسامحه نسبی با پروتستان های فرانسه مبارزه می کرد، به غیر از دوره ی کوتاهی در سال ۱۵۳۳ که دانشگاه تحت کنترل پروتستان های فرانسوی قرار گرفت. این دانشگاه سوربن که پیوستگی تامی با کلیسای کاتولیک داشت، در سال های ۱۵۴۴ الی ۱۵۵۶ میلادی قریب به ۵۰۰ اثر نوشته شده را به عنوان آثار ضاله ( الحادی ) اعلام کرد.
دانشکده سوربن در جریان انقلاب فرانسه تعطیل شد، اما مجدداْ در سال ۱۸۰۸ توسط ناپلئون بناپارت بازگشایی گردید و نهایتاْ در سال ۱۸۸۲ منحل شد. این دانشکده، تنها دانشکده از مجموع دانشکده های دانشگاه پاریس بود که همچنان تا زمان انقلاب فرانسه برقرار بود. هیستینگ راشدل در کتاب دانشگاه های اروپایی در قرون وسطی ( ۱۸۹۵ ) خود – که همچنان یکی از معتبرترین منابع در این زمینه شناخته می شود – فهرستی از ۷۰ دانشکده ی این دانشگاه را ارائه می کند؛ دانشکده هایی که برخی از آنها برای مدت کوتاهی فعالیت داشتند و قبل از اتمام قرون وسطی منحل شده اند و برخی دیگر در اوایل عصر جدید تاسیس شدند، مانند دانشکده چهار ملت. ( Collège des Quatre-Nations )
منبع : ویکی پدیا